İğneyi kendine, çuvaldızı başkasına batır atasözü, hoşumuza gitmeyecek bir şeyin en küçüğünü kendimizde denedikten sonra bunun daha da kötüsünün başkaları için uygun olup olmadığını fark etmemizi öğütleyen bir sözdür.
Benzer şekilde hoşnut olmadığımız bir durumda insanlardan özveri beklemeden önce, bu durumun gerektirdiği fedakarlığın önemini anlamalıyız ki, başkalarından özveri talep etmek için yüzümüz olsun.
Bununla birlikte, bir iş veya bir konuda başkasına öğüt vermeden önce kendimiz denemeliyiz. Kendimizin bile yapmadığı bir şeyi başkasına öğüt vermemiz çok anlamsızdır. Çünkü karşıdaki kişi “Dediklerini kendisi neden yapmıyor?” diye düşünecektir.
Neredeyse pek çok kişinin bildiği bu söz için neler eklemek istersiniz?
